પાર્ટી નથી પરિવાર છે,
એક નેતૃત્વ જે સમયાંતરે થતા ફેરફારોને સ્વીકારે છે
ભાજપના સામાન્ય કાર્યકર્તાએ સમયાંતરે સેવા, ત્યાગ, તપસ્યા અનેબલિદાન આપ્યા છે, તેથી જ તે વિશ્વના સૌથી મોટા પક્ષના સ્થાને પહોંચ્યો છે
1977માં જનતા પાર્ટીના અસફળ પ્રયાસ પછી ડાબેરી વિચારધારા સાથે ગાઢ સંબંધ ધરાવતા મધુ લીમયે, જ્યોર્જ ફર્નાન્ડિસ, કળષ્ણકાંત, કર્પૂરી ઠાકુર, બીજુ પટનાયક જેવા લોકોએ બેવડા સભ્યપદ(Dual Membership)નો મુદ્દો વારંવાર ઉઠાવી મુશ્કેલ કરી દીધું. સ્વ. જયપ્રકાશ નારાયણનું સ્વપ્ન ચકનાચૂર થઈ ગયું.
ભારતીય જનતા પાર્ટીની સ્થાપનાની ઘટના વિચિત્ર પરિસ્થિતિમાં બની હતી.
આજની પેઢીના ઘણા લોકો આ વિષય – ઈતિહાસથી વાકેફ નથી.
જનસંઘની સ્થાપના ડો. શ્યામા પ્રસાદ મુખર્જીએ રાષ્ટ્રીય સ્વયં સેવક સંઘના તત્કાલીન સંઘચાલક પરમ પૂજ્ય ગુરુજીના સહયોગથી કરવામાં આવી હતી.
જનસંઘની સ્થાપના સમયે રા. સ્વ. સંઘના 9 પ્રચારકોને રાજકીય ક્ષેત્રે મોકલવામાં આવ્યા હતા. તેમાં શ્રી જગદીશ પ્રસાદ માથુર, શ્રી નાનાજી દેશમુખ, શ્રી જગન્નાથરાવ જોશી, શ્રી બલરાજ મધોક, શ્રી દીનદયાળ ઉપાધ્યાય, શ્રી અટલ બિહારી વાજપેયી, શ્રી કેદારનાથ સહાની, શ્રી યજ્ઞદત્ત શર્મા, શ્રી સુંદર સિંહ ભંડારી મુખ્ય હતા.
તેઓ જનસંઘના નવરત્ન તરીકે ઓળખાતા. જનસંઘની સ્થાપના એવી પરિસ્થિતિમાં થઈ હતી, તે સમયે શુદ્ધ રાષ્ટ્રવાદનો વિચાર ધરાવતો કોઈપણ પક્ષ અસ્તિત્વમાં નહીં હતો. ‘ગાંધીજીનીહત્યા’ને કારણે રા. સ્વ. સંઘ પર પ્રતિબંધ હતો. સંઘને ગેરકાયદેસર સંગઠન જાહેર કરીને તેના પર પ્રતિબંધ મુકવામાં આવ્યો હતો. સેંકડો નેતાઓની બિનજરૂરી ધરપકડ કરવામાં આવી હતી. હજારો સ્વયંસેવકોએ તેમના સંગઠનને બચાવવા માટે સત્યાગ્રહ કર્યો હતો.
આ તમામ સંઘ સ્વયંસેવકોને કેટલો સમય જેલમાં રાખવાના છે તે અંગે કોઈ નિર્ણય લેવામાં આવ્યો ન હતો.
સંઘ અને નિર્દોષ સ્વયંસેવકો વતી બોલવા માટે લોકસભા અને વિધાનસભામાં કોઈ હાજર નહોતું.
સંઘની ભૂમિકા સાંભળવા માટે કોઈ પ્લેટફોર્મ ઉપલબ્ધ નહોતું. ત્યારે સંઘના સ્વયંસેવકોને લાગવા માંડયું કે રાજકીય ક્ષેત્રે પોતાનું કોઈ નથી. રાષ્ટ્રીય સ્વયંસેવક સંઘ પર લાદવામાં આવેલ પ્રતિબંધને અદાલતે ગેરકાયદેસર જાહેર કર્યો હતો, જેના કારણે સંઘ ઉપરનો પ્રતિબંધ દૂર કરવામાં આવ્યો હતો. આ કારણથી વીર અર્જુન અને પાંચજન્ય જેવા અખબારો અને સાપ્તાહિક શરૂ થયા. શરૂઆતના દિવસોમાં વીર અર્જુન અને પાંચજન્યની જવાબદારી દીનદયાળ ઉપાધ્યાયજી અને અટલ બિહારી વાજપેયીના ખભા પર હતી. તે સમયે પણ કોંગ્રેસની અંદરના કહેવાતા જમણેરીઓ (હિંદુત્વવાદીઓ)ની ભૂમિકા સંઘ માટે યોગ્ય સાબિત થઈ ન હતી.
સંઘના સ્વયંસેવકો અને જનસંઘના કાર્યકરોએ‘આત્મકેન્દ્રિતતા’ના સિદ્ધાંતને અપનાવીને અને સખત મહેનત કરીને એક રાષ્ટ્રવ્યાપી સંગઠન બનાવ્યું છે. શાસક પક્ષની મહેરબાનીથી કે ધારાસભ્યો-સાંસદોની(એમપીલાડ)MPLAD યોજનાને કારણે આ સંગઠનની રચના થઈ નથી. પોતાની મજબૂત વિચારધારા અને અનોખી કાર્યપદ્ધતિના કારણે આ સંગઠન આજે પણ પોતાના પગ પર ઊભું છે.
1975 સુધીમાં, જનસંઘ લગભગ તમામ પ્રાંતોમાં વિસ્તરી ગયો હતો. 1975 સુધી, ઘણાં પ્રાદેશિક પક્ષો ઉભરી આવ્યા હતા, પરંતુ તેમાંથી કોઈ પણ કોંગ્રેસને પડકાર આપવાની ક્ષમતા ધરાવતો નહીં હતો.
1969માં કોંગ્રેસમાં પડેલી આપસી ફૂટના કારણે કોંગ્રેસમાં પરસ્પર નારાજગી વધી હતી. સત્તા બચાવવા માટે ગરીબોના કલ્યાણના નામે ખોટા સાહસિક નિર્ણયો લેવામાં આવ્યા. પાકિસ્તાન સાથેના યુદ્ધમાં મળેલી જીતનો ફાયદો ઉઠાવીને કોંગ્રેસે 1971માં સમય પહેલાં વહેલી ચૂંટણી કરાવીને જંગી બહુમતી મેળવી હતી.
અમર્યાદિત સત્તાની ઈચ્છાના કારણે ધીરે ધીરે ‘કોંગ્રેસ’ ભ્રષ્ટાચારનો સમાનાર્થી શબ્દ બની ગયો હતો. 1974માં પ્રચંડ ભ્રષ્ટાચાર, આવશ્યક ચીજવસ્તુઓની અછત, બ્લેક માર્કેટિંગ, મોંઘવારી, ક્વોટા પરમિટ રાજ પ્રણાલી, ભાઈ-ભત્રીજા વાદ અને 1971માં ઈન્દિરા ગાંધીની રાયબરેલીની ચૂંટણી અલ્હાબાદ હાઈકોર્ટ દ્વારાચૂંટણી પ્રક્રિયામાં આચરેલા ભ્રષ્ટાચારને કારણે રદ્ કરવામાં આવી હતી. તત્કાલિન પ્રધાનમંત્રી શ્રીમતી ઈન્દિરા ગાંધીની સત્તાની અતિશય લાલસાને કારણે આ દેશ પર ‘ઈમરજન્સી’ લાદવામાં આવી હતી.
કટોકટીની જાહેરાત સાથે જ હજારો રાજકારણીઓને કેદ કરવામાં આવ્યા, પ્રેસ પર સેન્સરશીપ લાદવામાં આવી. સેંકડો બિન-રાજકીય, સ્વૈચ્છિક, ધાર્મિક સંગઠનો પર પ્રતિબંધ મૂકવામાં આવ્યો હતો અને તેમના લાખો સ્વયંસેવકોને જેલમાં ધકેલી દેવામાં આવ્યા હતા.
સ્વ. જયપ્રકાશ નારાયણ અને મોરાજી દેસાઈ, વાજપેયી, દંડવતે, અડવાણી, જ્યોર્જ ફર્નાન્ડિસ, ચંદ્રશેખર, ઈન્દ્રકુમાર ગુજરાલ, ચૌધરી ચરણ સિંહ, દેવીલાલ વગેરે જેવા નેતાઓને દેશની વિવિધ જેલોમાં ધકેલવામાં આવ્યા હતા.
આ જેલમાં જનતા પાર્ટીનો જન્મ થયો, 77ની ક્રાંતિ થઈ
પરસ્પર વૈચારિક મતભેદ, સંગઠનનું કામ ન કરવાની આદત, બેફામ નિવેદનો કરવાની આદત, નેતાઓમાં વૈચારિક ઘમંડના કારણે ‘જનતા સરકાર’નું પતન થયું, ચૌધરી ચરણસિંહ જનતા પાર્ટીથી અલગ થયા જેમણે સંસદમાં ક્યારેય પોતાનો ચહેરો ન બતાવ્યો, આવા વડાપ્રધાન પણ બન્યા છે. આમ છતાં જનતા પાર્ટીના નેતાઓ સંતુષ્ટ નહોતા. જનસંઘ જૂથ, જે જનતા પાર્ટીમાં મુખ્ય પક્ષ હતો, તેને સંઘ સાથેના તેમના જોડાણને કારણેબેવડી વફાદારીનો મુદ્દો બનાવીને જનતા પાર્ટીમાંથી તેમની હકાલપટ્ટીનો માર્ગ મોકળો કરવામાં આવ્યો હતો. રોજબરોજના ઝઘડાઓ, અખબાર દ્વારા અલગ-અલગ અભિપ્રાય પ્રકાશિત કરવાની અનુશાસનહીન આદતને કારણે જનતા પાર્ટીમાં જનસંઘના કાર્યકરોને પાર્ટી છોડવાની ફરજ પડી હતી.
ભાજપની સ્થાપના અને નિરાશાજનક શરૂઆત
એટલા માટે મેં પહેલેથી જ કહ્યું હતું કે ભારતીય જનતા પાર્ટીનો જન્મ વિચિત્ર પરિસ્થિતિમાં થયો હતો. લોકોનો વિરોધ પક્ષો ઉપરનો વિશ્વાસ ઉઠી ગયો હતો, એવી પરિસ્થિતિમાં ભારતીય જનતા પાર્ટીની સ્થાપના કરવાની હિંમત અટલજી, અડવાણીજી, નાનાજી, સુંદરસિંહ ભંડારીજી, જગન્નાથરાવ જોશીજી, રાજમાતા વિજયારાજે સિંધિયાજી, કુશાભાઉ ઠાકરેજી, જના કળષ્ણમૂર્તિજી વગેરે જેવા નેતાઓએ બતાવી.
6 એપ્રિલ, 1980ના રોજ દિલ્હીમાં ભારતીય જનતા પાર્ટીની સ્થાપના થયા બાદ, 1984માં યોજાયેલી પ્રથમ લોકસભા ચૂંટણીમાં ભારતીય જનતા પાર્ટીનો ખરાબ રીતે પરાજય થયો હતો. ભારતીય જનતા પાર્ટીને માત્ર 2 બેઠકો મળી, તેમ છતાં ભારતીય જનતા પાર્ટીનો સામાન્ય કાર્યકર ક્યારેય નિરાશ થયો નથી, કારણ કે તે કાર્યકર માત્ર સત્તા મેળવવા માટે રાજકારણમાં નથી, પરંતુ દેશભક્તિ હિન્દુત્વ, સાંસ્કળતિક રાષ્ટ્રવાદ, ભારતીય ચિંતન દર્શનનો ઝંડો લઈને દેશને જાગૃતકરવાના કાર્યમાં ‘ખુશ’ હતો.
ભારતીય જનતા પાર્ટીની વૈચારિક ફિલસૂફી શું છે? ભારતીય જનતા પાર્ટીની પાંચ વફાદારી શું છે?
1) રાષ્ટ્રવાદ અને રાષ્ટ્રીય એકીકરણ,
2) લોકશાહી
3) સમાજવાદ – ગાંધીવાદી આર્થિક અભિગમ
4) સર્વ ધર્મ સમભાવ
5) મૂલ્યલક્ષી રાજકારણ
આ પંચનિષ્ઠા ખરેખર તમામ રાજકીય પક્ષોની વિચારધારા હોવી જોઈએ. વાસ્તવમાં આ વિચારધારા પર કોઈ એક પક્ષ સંગઠનનો અધિકાર નથી. ભારતીય જનતા પાર્ટી અને અન્ય પક્ષો વચ્ચેનો મૂળભૂત તફાવત આમાં અને તેના અમલીકરણની પદ્ધતિમાં જોઈ શકાય છે.
રાષ્ટ્રવાદ અને રાષ્ટ્રીય એકીકરણ
ભારતીય જનતા પાર્ટીના કાર્યકરો પાર્ટીને પોતાનો પરિવાર માને છે. અન્ય પક્ષો પરિવારના પક્ષો છે.
અન્ય પક્ષોનું સંગઠન એ લોકોનો સમૂહ છે જે એક વ્યક્તિના કારણે કે પરિવારને કારણે, જાતિ કે વર્ગને કારણે, પ્રદેશને કારણે એકત્ર થાય છે. રાષ્ટ્ર, રાષ્ટ્રવાદ, રાષ્ટ્રીય એકીકરણ એ ખૂબ જ ચિંતાનો વિષય છે. એક લેખમાં આ વિષયને રાખવાની મારી અસમર્થતા છે.
ભારતીય જનતા પાર્ટી માને છે કે ભારત એક પ્રાચીન રાષ્ટ્ર છે. તે 15 ઓગસ્ટ 1947ના રોજ બનાવવામાં આવ્યું નથી. પ્રાચીન રાષ્ટ્રના જીવનમાં એક નવો અધ્યાય શરૂ થયો છે. પ્રાચીન રાષ્ટ્રમાં અસ્તિત્વમાં રહેલી શાસન પ્રણાલીને યુગ-યોગ્યબનાવવા માટે, નવી વ્યવસ્થાને લોકતાંત્રિક રીતે કરવાનું સ્વીકારવામાં આવ્યું હતું અને બધાએ તે સ્વીકાર્યું છે.
રાષ્ટ્રવાદની લાગણી રાષ્ટ્ર સમક્ષ આવે છે, રાષ્ટ્ર એ રાષ્ટ્રવાદનું વ્યાપક અને મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જ્યારે રાષ્ટ્રવાદ એ રાષ્ટ્રની સંબંધિત લાગણી છે.
રાષ્ટ્ર રાષ્ટ્રીયતા પર આધારિત છે. રાષ્ટ્ર ગુલામ હોઈ શકે છે, ‘રાષ્ટ્રવાદ’ નહીં, આપણે ગુલામ છીએ એ લાગણીએ આપણને આઝાદ થવાની પ્રેરણા આપી છે.
રાષ્ટ્રવાદની ભાવના કેળવવી, આ ભાવનાને નબળી પાડતા ખરાબ ગુણો સમાજમાં ઉભરી ન આવે તે માટેના પ્રયાસો કરવા, આ પ્રયાસને રાષ્ટ્રીય એકતાનું આચરણ કહી શકાય.
લોકશાહી
લોકશાહીની બાબતમાં ભાજપની ભૂમિકા સ્પષ્ટ છે. લોકશાહીનો શાબ્દિક અર્થ લોકતંત્ર છે, તે શાસન પ્રણાલી અને લોકો પોતે તેનો ઉપયોગ પોતાની મરજીથી કરે છે. જાહેર અભિપ્રાય સરકારને નિયંત્રિત કરે છે. લોકશાહી સરકાર એ લોકો દ્વારા લોકોમાંથી લોકો માટે ચૂંટાયેલી સરકાર છે. આ શાસન વ્યવસ્થામાં દરેક વ્યક્તિ શાસક છે અને દરેક વ્યક્તિ શાસન પણ કરે છે.
લોકશાહીની યોગ્યતા અને લોકશાહી પ્રત્યેની પ્રતિબદ્ધતા માત્ર મોઢેથી જપવાથી પુરવાર થતી નથી, તેની કામગીરીમાં દૂરંદેશી હોવી જોઈએ. આ કારણે ગ્.થ્.ભ્. આ એકમાત્ર એવો પક્ષ છેજે દર ત્રણ વર્ષ પછી બૂથ લેવલથી લઈને રાષ્ટ્રીય સ્તર સુધી લોકતાંત્રિક મૂલ્યોનું સન્માન કરીને પોતાની સંગઠન પ્રણાલીમાં ફેરફાર કરે છે અને આ પરિવર્તનને તમામ સ્તરે બહુ ઓછા સંકોચ સાથે સ્વીકારવામાં આવે છે. 40-45 વર્ષના ગાળામાં અટલજીથી જે.પી.નડ્ડા સુધી 11 નેતાઓને પાર્ટીનું નેતૃત્વ કરવાની તક મળી.
વિવિધ પ્રદેશો, ભાષા અને જાતિના કાર્યકર્તાઓને મળેલી તકોને કારણે દરેકને લાગે છે કે આ તેમની ‘પોતાની’ પાર્ટી છે.
દરેક વ્યક્તિએ પોતપોતાની બૌદ્ધિક ક્ષમતા મુજબ કામ કરીને પક્ષને સર્વગ્રાહી અને સર્વસ્પર્શી બનાવવામાં પોતપોતાનું યોગદાન આપ્યું છે. સંગઠનના બંધારણ મુજબ પક્ષમાં લોકશાહી પ્રણાલીને જીવંત રાખીને નવી તકો, નવી જવાબદારીઓ અને નવા લોકોને પક્ષમાં સ્થાન મળવાથી પક્ષમાં બંધિયારપણુ આવવાની કોઈ શક્યતા નથી અને જન માનસમાં આ પાર્ટી પ્રમાણિક લોકોની હોવાની છબી બનવામાં મદદ મળતી ગઈ.
સમાજવાદઃ ગાંધીવાદી આર્થિક અભિગમ
સમાજવાદ એ વિદેશી કલ્પના છે. ભારતના બંધારણમાં, 1976ની કટોકટીના સમયગાળા દરમિયાન, 42મા બંધારણીય સુધારા વિધેયક દ્વારા, બંધારણની પ્રસ્તાવનામાં ‘સમાજવાદ અને બિનસાંપ્રદાયિક’ શબ્દો ઉમેરવામાં આવ્યા હતા.
ગાંધીજી સ્વતંત્રતા સેનાની હતા, રાજકીય વ્યવહારમાંવિજ્ઞાન અને આધ્યાત્મિકતાનો ઉપયોગ કરવાના પક્ષમાં હતા. ગાંધીવિચાર નામનો કોઈ દસ્તાવેજ પ્રસિદ્ધ નથી, તેઓ પોતે તેમના ગયા પછી કોઈ સંપ્રદાય છોડવાના પક્ષમાં ન હતા.
ભારતના સર્વાંગી વિકાસ માટે તેઓ સમયાંતરે કુટિર ઉદ્યોગો, ગ્રામોદ્યોગ, કળષિ ઉદ્યોગ, ગ્રામીણ વિકાસ, મશીનરીનો લઘુત્તમ ઉપયોગ કરીને માણસના ‘શ્રમ’ને મહત્વ આપતા પોતાના મંતવ્યો દર્શાવતા હતા.
સ્વતંત્ર ભારતમાં વિકાસની ગંગા દરેક જગ્યાએ પહોંચવી જોઈએ, વિકાસની દ્રષ્ટિ અને કાર્ય ગ્રામીણ ભારતમાં સમાન હિસ્સામાં હોવું જોઈએ, પ્રગતિ અને વિકાસ માટે પﾍમિ તરફ જોવાની ખોટી આદત છોડીને, આપણી સ્વદેશી કલ્પનાને અપનાવવી જોઈએ.
ભાજપે આ વાતને એક સિદ્ધાંત તરીકે સ્વીકારી છે અને જ્યાં જ્યાં શાસન કરવાની તક મળી છે ત્યાં ત્યાં આ વિચારને આગળ વધારવાનો પ્રયાસ કર્યો છે અને તેથી એક સમયે ભાજપને શહેરની પાર્ટી છે, વેપારીઓની પાર્ટી છે એવું લાંછન લગાવવા વાળાઓનો બરાબરીથી મુકાબલો કરી ભાજપે ગ્રામીણ અને ઊંડાણના ક્ષેત્રોમાં પોતાની ઉપસ્થિતિ દર્જ કરાવવામાં સફળતા મેળવી છે.
સર્વ ધર્મ સમભાવ
આપણા માટે ધર્મ એ એક વ્યાપક ખ્યાલ છે, એક વિચાર છે. આપણા માટે ધર્મ એ માત્ર ધર્મ નથી. ધર્મના અનેક અર્થો છે. આપણા માટે ધર્મ ન્યાય છે,ધર્મ કર્તવ્ય છે, ધર્મ પ્રકળતિ છે.
શાસક, રાજા, જમણી બાજુએ, પરંતુ બેઠેલી વ્યક્તિ કોઈપણ ધર્મની હોય, શાસક અને સરકારે ભેદભાવ વિના કામ કરવું જોઈએ.
દરેક વ્યક્તિ માટે સ્વ-સુધારણાનો આધ્યાત્મિક માર્ગ અલગ અલગ હોઈ શકે છે, દરેક વ્યક્તિ સરકાર અને ન્યાયની સામે સમાન હોવા જોઈએ. Justice to all and appeasement of none. તેના આધારે દેશ ચાલવો જોઈએ, ભારતીય જનતા પાર્ટીનો આ વિચાર પોતાનો નથી, ભારતમાં પ્રાચીન સમયથી આવું થતું આવ્યું છે.
લઘુમતી સમાજના વોટ(મત) માટે સેક્યુલર(બિનસાંપ્રદાયિક) શબ્દનો ઉપયોગ કરવો, બંધારણમાં તેનો સમાવેશ કરવો દુર્ભાગ્યપૂર્ણ છે, ભાજપે તેને ક્યારેય છુપાવ્યો નથી, અને પક્ષપાત વિના પ્રમાણિકતાથી સરકાર ચલાવી છે અને તેના અનેક ઉદાહરણો રજૂ કર્યા છે.
આમ છતાં વિપક્ષના નિશાના પર ભારતીય જનતા પાર્ટી એક જ્ઞાતિવાદી પક્ષ છે, આવા સતત ખોટા આક્ષેપોને કારણે અન્ય તમામ પક્ષો ખુલ્લાં પડતાં રહ્યાં અને ભાજપનો ગ્રાફ વધતો જ ગયો.
મૂલ્ય આધારિત રાજકારણ
રાજકારણનો ઉદ્દેશ્ય કોઈપણ પ્રકારની ચૂંટણીમાં, કોઈપણ રીતે ચૂંટાઈ આવે, પદ, પ્રતિષ્ઠા, સ્વાર્થ, પૈસા કમાવવા વગેરેમાં પોતાની બૌદ્ધિક શક્તિનો ઉપયોગ કરીને સફળતા મેળવવાનો હોય છે.
વાસ્તવમાંરાજકારણનો હેતુ શોષણમુક્ત, સમતાવાદી, સંસ્કારી, સુસંગઠિત સમાજનું નિર્માણ કરવાનો છે.
આ પ્રાપ્ત કરવા માટે, અમુક જીવનમૂલ્યો અપનાવવાની જરૂર છે -તેમાં, શિસ્ત, વિચારશીલતા, ચારિત્ર્ય, સ્વતંત્રતા અને સમાનતા, શ્રદ્ધા, રાષ્ટ્ર કે સમાજ પ્રત્યેની વફાદારી, અન્યાય સામે સંઘર્ષ કરવાની વૃત્તિ, ન્યાય અને કાયદાની સર્વોપરિતામાં શ્રદ્ધા, અધિકારો સાથે ફરજનું પાલન, નિરંકુશતાનો વિરોધ, વિશ્વશાંતિ, વૈશ્વિક માનવતામાં વિશ્વાસ, સર્વ ધર્મ સમભાવમાં વિશ્વાસ આ ગુણોના વિરોધમાં ગમે તે બાબતો આવે, આવા મૂલ્યહીન વિચારોનો વિરોધ કરવો, આવા વિચારોને ખીલવા ન દેવા સામે સમાજમાં જાગૃતિ કેળવવી, મૂલ્યોને ઓળખવા, સામાન્ય માણસમાં રાજકારણ પ્રત્યે જે નફરત ફેલાઈ છે તેને જીવન જીવવામાં વિશ્વાસ અપાવવો.
મૂલ્ય વિનાનું રાજકારણ કરનારાઓને સામાજિક શિક્ષા, સમાજજીવનમાં રહેલી ગંદકી દૂર કરવા અને સમાજની નજરમાં રાજકારણની પડી ગયેલી પ્રતિષ્ઠાને પુનઃસ્થાપિત કરવાના સતત પ્રયાસો કરવા.
ભાજપ છેલ્લા 45 વર્ષથી આવું જ કરી રહ્યો છે. ભાજપના સામાન્ય કાર્યકર્તાએ સમયાંતરે સેવા, ત્યાગ, તપસ્યા અને બલિદાન આપ્યા છે, તેથી જ તે વિશ્વની સૌથી મોટી પાર્ટીના સ્થાને પહોંચ્યો છે.
વડાપ્રધાનના કુશળ નેતૃત્વમાં દેશ જે માર્ગ પર આગળ વધ્યોછે તે પુનઃનિર્માણનો માર્ગ છે. યોજનાઓ અને સિદ્ધિઓને યોગ્ય લોકો સુધી પહોંચાડીને દરેકના ભવિષ્યને ‘સુખી’ બનાવવાની અમૃતકાળના લોકોની અપેક્ષા છે. ભારતીય જનતા પાર્ટી પોતાના વિચારો, આચરણ અને સંગઠનના આધારે ‘ચરૈવેતિ ચરૈવેતિ'(ચાલતા રહો ચાલતા રહો) મંત્રનો જાપ કરીને અંત્યોદયનું લક્ષ્ય હાંસલ કરશે તેમાં કોઈ શંકા નથી.
1952માં જે વિશ્વાસ સાથે પાર્ટીની રચના થઈ હતી તેને જાળવી રાખવા માટે તે સમયે પણ કાર્યકરો અને નેતાઓની કમી નહોતી અને આજે પણ કમી નથી.
મોદી-યોગી, શાહ, નડ્ડાના નેતૃત્વમાં સંગઠન અને દેશ ચોક્કસપણે આગળ વધશે. કારણ કે સાચી દિશા છે – નીતિ સ્પષ્ટ છે, ઈરાદો સ્પષ્ટ છે. સૌનો સાથ, સૌનો વિકાસ, સૌનો પ્રયાસ અને સૌનો વિશ્વાસ, આ સૂત્રને લઈને પાર્ટી જ્યાં સુધી દેશને ફરી ગૌરવ નહીં મળે ત્યાં સુધી અટકશે નહીં.
ભારતીય જનતા પાર્ટીના સ્થાપના દિવસ નિમિત્તે આ એક આત્મનિરીક્ષણ છે
!! ઈતિ!!
